بی رمق
تکیه زده ام
بر دیوار زندگیم
در انتظار آتش سالها
20220522
آنهنگام که عزم رفتن کردم، سنگدل شدم، تنها و اندوهناک، سراسر آکنده از نفرت، خشم و فورانِ میل به زندگی، روی برگردان از روشنایی. تاریکی را برگزیدم؛ اعماق وجود را کاویدم و سپس خود را در هزارتویِ غرایزِ بشری یافتم.
No comments:
Post a Comment